Kielich – w starożytności był duży i miał uchwyty z obu stron. Takiego kielicha wymagał zwyczaj udzielania Komunii św. pod dwiema postaciami. Diakon trzymał kielich za uszy, udzielając komunii św. pod postacią wina, a kapłan pod postacią chleba. W epoce romańskiej pojawiły się kielichy mniejszych rozmiarów w kształcie tulipana. W gotyku czara kielicha przybrała kształt obróconego stożka i tak już pozostało. Barok dodał do tego swoista ornamentykę.
Patena – podobnie jak kielich miała początkowo wielkie rozmiary, ze względu na łamanie na niej konsekrowanych chlebów. Z czasem uległa pomniejszeniu w miarę zmniejszania się chleba eucharystycznego, aż do opłatka włącznie
Ampułki + taca – używane były w rożnych wielkościach i z różnego materiału od złota po kryształ włącznie, ale zawsze z materiałów szlachetnych. Służyły i służą nadal do przechowywania wina i wody podczas odprawiania Mszy św.
Lawetarz – naczynie do obmywania rąk
Monstrancja – pojawiła się w XIV wieku i od początku miała kształt wieży lub fasady kościoła z dwoma wieżami. Dopiero w baroku przyjęła kształt słońca.
Kustodium – służy do przechowywania Najświętszego Sakramentu i pojawiła się prawdopodobnie równolegle z monstrancją .
Luna – (melchizedek) uchwyt podtrzymujący hostię
KIELICH + PURYFIKATERZ + PATENA Z HOSTIĄ + PALKA + KORPORAŁ + WELON = KIELICH MSZALNY
| « poprzednia | następna » |
|---|
